Tirumalai

рокрпЛроХро┐ройрпНро▒роХро╛ро▓роЩрпНроХро│рпН рокрпЛропроХро╛ро▓роЩрпНроХро│рпН рокрпЛроХрпБроХро╛ро▓роЩрпНроХро│рпН,
   родро╛ропрпН родроирпНродрпИ роЙропро┐ро░рпН
роЖроХро┐ройрпНро▒ро╛ропрпН роЙройрпНройрпИ роиро╛ройрпН роЕроЯрпИроирпНродрпЗрой; ро╡ро┐роЯрпБро╡рпЗройрпЛ?
рокро╛роХро┐ройрпНро▒родрпКро▓рпНрокрпБроХро┤рпН роорпВро╡рпБро▓роХрпБроХрпНроХрпБроорпН роиро╛родройрпЗ!
   рокро░рооро╛, родрогрпН ро╡рпЗроЩрпНроХроЯ-
роорпЗроХро┐ройрпНро▒ро╛ропрпН родрогрпНродрпБро┤ро╛ропрпН ро╡ро┐ро░рпИ роиро╛ро▒рпБроХрогрпНрогро┐ропройрпЗ.

— родро┐ро░рпБро╡ро╛ропрпНроорпКро┤ро┐ 2.6.10

At all times
   past
      present
         future

You are my mother, my father
   my very life itself

Having gotten you, will I ever let you go?
O lord of the three worlds
   O Supreme One!

With your eternal fame, so far-reaching,
With your sweet-smelling cool garland of
  tulasi leaves
You grace the cool Venkata hill.

— Nammalvar, Tiruvaymoli 2.6.10
(translated by Prof. Vasudha Narayanan)